H et is leuk hoor, zo’n klassieker uit de jaren zestig of zeventig: tijdloos design, puur rijden, enthousiaste reacties. Superveel plezier, echt een aanwinst in je leven. Toch zijn er soms ook dagen dat je zonder oliewalm om je heen uit een auto wilt stappen, dat je niet na een dag rijden schor wilt zijn van het schreeuwen naar je passagier, dat het best even een tikkeltje comfortabeler mag. Het liefst natuurlijk wel met wat vermogen tot je beschikking, het hoofd lekker in de wind, en een flinke dosis schoonheid in het ontwerp. En zou het dan niet helemaal mooi zijn als daar ook nog een niet al te krankzinnig prijskaartje aan hangt?
Beste classic-liefhebber….. wat dacht u van een Porsche 996 Targa?
Met de introductie van de 996 zette Porsche in 1997 de grootste stap voorwaarts sinds de introductie van de 911, zowel in optisch als in technisch opzicht. Porsche realiseerde zich dat om zich ook in het derde millennium met de concurrentie te kunnen blijven meten de 911 op diverse punten ingrijpend moest worden aangepakt. De belangrijkste wijziging was natuurlijk de overgang van een luchtgekoelde naar een watergekoelde motor, maar ook aan het exterieur en het interieur was met flinke inbreng van de Nederlandse hoofdontwerper Harm Lagaay behoorlijk gesleuteld.
Het resultaat was een Porsche die van kop tot staart afweek van zijn voorganger, maar toch ook wel weer heel erg 911 was. Voor sommige Porsche-fans van het eerste uur was de aanblik van de auto even wennen, maar de uiteindelijke verkoopcijfers (van de 996 zijn meer dan tweemaal zoveel exemplaren verkocht als van de 993) spraken boekdelen.
En hoe rijdt dat dan? Geen zorgen daarover, een fijne, gierende motor met ruim voldoende vermogen (320 pk) over het hele spectrum. Een geopend targadak dat ervoor zorgt dat dat motorgeluid goed je trommelvliezen bereikt. Rijgedrag zoals je verwacht van een Porsche: directe besturing, een grip die soms oneindig lijkt en remmen als stootblokken. Niet keihard geveerd, maar eerder een goede combinatie tussen sportiviteit en comfort.
En dan het Targa-concept. In het verleden heb ik mijn enthousiasme hierover nooit onder stoelen of banken gestoken, en ook bij de 996 is het weer erg lekker. Eigenlijk volgt de 996 Targa het principe dat is geïntroduceerd in de 993: een glaspartij van voorruitstijl tot achterklep waarbij het voorste deel onder het achterste deel schuift en je het idee krijgt van een enorm schuifdak. Deze constructie is niet alleen zeer veilig, maar ook heel fraai omdat de typische 911 daklijn behouden blijft. Een toevoeging ten opzichte van de 993 is dat het achterraam van de 996 te openen is wat behoorlijk bijdraagt aan het praktische aspect van de auto.
In tegenstelling tot de vroegere Targa’s waarbij het targadak handmatig moest worden uitgenomen en er altijd wel wat windgeruis optrad bij de naden, is de 996-constructie in gesloten toestand zo stil als een coupé. En wat de stijfheid betreft: doordat de coupé als basis is genomen, aangevuld met bodemversteviging van de cabriolet en een verstevigend buizenstelsel aan de linker- en rechterkant via de dakstijl is de Targa een zeer stijve auto.
De 996 generatie Targa’s is de laatste met achterwielaandrijving. Opvolgende Targa-modellen waren alleen leverbaar met vierwielaandrijving. De laatste mogelijkheid dus voor een 911 met handgeschakelde versnellingsbak en achterwielaandrijving. Deze oercombinatie draagt samen met het lage productie-aantal (5.152 Targa’s op een productie-aantal van 175.164 stuks) bij aan de verzamelwaarde.
Samenvattend: voor een relatief bescheiden bedrag een geweldige Porsche 911 die door velen wordt gezien als een waardevaste investering. Misschien belangrijker nog, de Porsche 996 Targa is een verrassend veelzijdige sportwagen. Prima bruikbaar als praktische daily driver, maar ook een genot op een lege Alpenpas of in zonnig Toscane en met een bagageruimte die hem zelfs nog geschikt maakt als boodschappenauto.
Millstone Classics heeft de daad bij het woord gevoegd en biedt een erg mooie handgeschakelde black on black Porsche 996 Targa aan.
